Week 2 op Aruba

Allerliefsten,

Hier weer een bericht vanuit Aruba voor de geïnteresseerde lezers.
De tweede werkweek is afgelopen, en de derde week ligt één nacht slapen van de onderzoekers verwijderd.
Er zal jullie in dit bericht verteld worden wat de werkzaamheden zijn die betrekking hebben op het onderzoek.
De afgelopen tijd is er getracht een onderzoek te schrijven waarin het woord 'wij' wordt vermeden, met als doel daarmee een mogelijk te persoonlijk verslag te verbloemen.

Maargoed, dit is een verslag waarbij ik verder niet te moeilijk ga doen. Het is immers ook zondag, en dat vieren wij, als rustdag.
Deze morgen gingen we naar een kerk die moeilijk te vinden was. We gingen mee met een neef van Eva, een nichtje van Eva, de zus van Eva, en nog een aangetrouwde achternicht van ons beide. Er was een vrolijke, donker Afrikaans ogende, Amerikaans sprekende, in Aruba wonende pastor. Hij was een gepassioneerde en goede spreker. Wij mochten ons voorstellen als gasten, er werd gevraagd naar ons onderzoek en vervolgens luid geklapt en gebeden. We zongen vooral Spaanse liederen die op de beamer ook in het Engels konden worden mee gelezen. Na afloop sprak de pastor ons aan en zei dat we goed ons best moesten doen met het onderzoek, omdat het een soort offer is voor God.
Althans, dat begreep ik uit wat hij zei, en dat is een mooie gedachte vinden we.
We zijn nu een maaltijd aan het voorbereiden voor 8 personen omdat we de familie van Eva hebben uitgenodigd. Wij zijn al vaker bij hen uitgenodigd, en hebben de kwaliteit van het eten geproefd. Dus we moeten flink ons best doen, de lat ligt hoog!
Afgelopen maandag zijn we bij F.M.A.A. geweest om kennis te maken met de afdeling waar we stage gaan lopen. Voor het gebouw stond een ezel, dat terzijde.
We mochten bij de overdracht aanwezig zijn. Dat was interessant om te zien, maar we konden er niet veel van verstaan omdat het in het Papiaments was. Het is nog steeds een schande dat wij die taal niet beheersen, en dat we nog steeds geen woordenboek hebben gekocht.
Elke dag werken we hard aan ons onderzoek, en daarna gedragen we ons als hotelgasten. We kleden ons chique zodat we niet opvallen tussen de mensen die 1400 dollar per nacht betalen in een van de high rise hotels op Palm beach. Maar als er geen stoel vrij is onder een rieten parasol, kruipen we gerust op het zand onder de gratis schaduw van een palmboom.
Morgen gaan we met de straatwerker van F.M.A.A. mee. We weten nog niet precies hoe onze dag eruit gaat zien. Maar we weten wel dat dit onderdeel is van de F.M.A.A. tour die alle stagiaires krijgen. De rest van de week lopen we met andere medewerkers mee van F.M.A.A. op locaties over het hele eiland. We gaan onder andere naar de justitiële zorg, het vrouwenhuis en de vrijwillige zorg.
We kunnen van het afstuderen op Aruba eigenlijk geen nadelen verzinnen. We hebben zon, schaduw, wind, wit strand, prachtige palmbomen, mangrovebossen, een ruim appartement, leuke familie, vrienden, lekker eten, een interessant afstudeer onderwerp bij een organisatie waar we allebei wel zouden willen werken. Een nadeel kunnen misschien de muggen zijn, maar als we daar tegen vechten, winnen we meestal.
De hond is overdag soms geneigd om een soort van aanvalspoging te doen, en bijt ook wel eens raak. 's Nachts begint hij om half 4 weleens te blaffen tot een uur of 5, heel hard, naast ons raam.
Maar dat mag de pret niet drukken, we liggen vaak ook lang op strand, dus zo komen we wel aan onze rust. En de toekomst ziet er rooskleurig voor ons uit omdat de hond nu naar school gaat om wat lesjes te leren.
We komen op dit eiland ook goed aan onze beweging, we lopen lange stukken langs de kust, en zwemmen veel. Vooral van Druifbeach naar Manchebo zwemmen is heerlijk. Zoek maar eens op het kleine kaartje van Aruba om te zien waar dat is.

Ayo!

Eva & Sari